Macramé
De nieuwe techniek: macramé
Vorig jaar kwam buurvrouw H. met het idee om een "freubelclubje" samen te stellen. Zij had zelf macramé-en ontdekt en was er in korte tijd een bijna-expert in geworden. Die kennis wilde ze graag delen.
Kort daarna kwamen de uitgenodigde vijf dames bij elkaar. Buurvrouw H. bleek ruim voorzien van materialen en inspiratie en we begonnen aan onze eerste projectjes. Sommigen vorderden snel, maar daar hoorde ik níet bij. Ik kan nou eenmaal niet goed logisch denken, dus doorzie niet hoe een knoop in elkaar zit en begrijp ook nauwelijks de berekeningen van koordlengtes. Maar H. gaf het niet op en legde mij met eindeloos geduld uit hoe het moest en wat ik allemaal verkeerd had gedaan. Zij was streng en haalde genadeloos uit wat niet klopte.
Ondertussen gaf ik de voorkeur aan haken en op de tussen de freubelavonden liggende dagen haakte ik liever dan dat ik macramé-de. Alleen om buurvrouw H. niet teleur te stellen, werkte ik soms aan een simpel project. Met wisselend succes.
De eerste maaksels...
Een 4-tal potjes, voorzien van macramé-knopen
Het is niet te zien, maar er klopt niet veel van. De knopen liggen niet consequent dezelfde kant op, bijvoorbeeld. En de franjes zijn hartstikke scheef afgeknipt.
Wandhanger "Veren"
Het makkelijkste wat er is. En toch zag ik nog kans om er wat aan e verprutsen, want de bladeren zijn allesbehalve mooi symmetrisch. Enfin, kleinkind L. vond het prachtig.
Wandhanger "KruisKnopen"
Geknoopt volgens een heel simpel concept. Het idee vond ik tussen de talloze plaatjes die op het www te vinden zijn. Hoewel ik deze knopen onder de knie had, bleek het houden van gelijke afstanden een brug te ver. Bovendien had ik goedkoop Action-koord gebruikt, dat zich ontrolde tot allemaal losse draden en daardoor telkens in de knoop raakte.
Projectje "KerstMannetje", gemaakt door kleindochter L.
Ondertussen maakte ik op mijn manier (en in mijn eigen tempo) vorderingen en ik waagde me aan een tasje. Nota bene van dun, zijde-achtig koord. Veel werk dus. Zowel buurvrouw H. als ik hadden ons gruwelijk verrekend met de lengte van de draden, zodat ik halverwege bijna honderd nieuwe stukken moest aanhechten. Dat werd me te gek en ik verzon de list met de textiel-lijm. Verderop in het project ging het mis met het op de klep gewenste motief, maar dat loste ik simpel op door dat te laten vervallen. Verderop deed de lijm opnieuw dienst, toen ik geen zin had om de bijna honderd draden weg te steken, terwijl ik dat ook geen nette afwerking vond. Ik knipte de franjes kort af, lijmde ze naar binnen en haakte (!!) er een rij halve vasten overheen. Prima vond ik het ;-)
Wie niet beter weet, vindt dit een geslaagd project, maar ik weet zelf wel beter.
Ik ga aan de slag met iets nieuws en hoop op een beter resultaat.
