De Vrolijke Roze Vlinder

  Een “oud” patroon in een nieuw (j)(t)asje Ergens in 2020 publiceerde ik een haakpatroon voor een “chic schoudertasje” .  De chique uitstraling ontleent dat tasje aan het gebruik van glanzend, zwart, macramékoord.  Het is een van mijn meest favoriete tasjes en ik draag het ook gerust bij niet zo chique gelegenheden. Het contrast met b.v. een spijkerbroek is juist heel leuk. Maar kort geleden bedacht ik dat ik datzelfde tasje ook wel eens met een heel ander materiaal zou kunnen haken. Ik had nog lichtblauw garen liggen en ging direct aan de slag.  Het nieuwe tasje kreeg een wat ander formaat en door gebruik van katoen werd het echt een heel ander schoudertasje.   Dit keer naaide ik ook een verstevigde voering, wat ook wel nodig was, want het katoen was een stuk slapper dan het macramékoord. Ik paste het haakpatroon nog wat aan met nieuwe stap-voor-stap-foto’s en ik beschreef de variaties in formaat. Het werden maar liefst 21 pagina’s!   Material...

We waren in het oorlogsmuseum… …en daar zag zij – in een etalage waar ik totaal overheen gekeken had – een tasje hangen.. Dít tasje: In WO2 had iemand het – bij gebrek aan materialen – uit touw gefabriceerd. De techniek kon ik niet thuisbrengen. Gevlochten? Kleinkindje L. wilde ook zo’n tasje… …en of ik dat kon maken? Tuurlijk!Ik schafte dun macramékoord aan en ging aan de slag.  De basis was simpel: een magische cirkel met 6 vasten en in de 14 volgende toeren telkens 6 steken meerderen en daarna 3 (2) toeren met bovenin een hengsel. Voor de zijkanten haakte ik een langgerekte ovaal, die qua aantal steken exact paste op de cirkels en toen was het nog een kwestie van in elkaar zetten. Dat deed ik het halve vasten en het effect was naar m’n zin. In de tussentijd waren wel m’n handen al een beetje stuk door het stugge koord, maar gelukkig kon ik voor bloemetjes en blaadjes gewone zachte katoen gebruiken. Foto's: klik voor groter Ik ben niet zo goed in borduren (...